De cani-sneeuwschoen, 6-potig teamwerk
Op de besneeuwde paden beleefden Sabrina, Antoine en Lili een terugkeer naar de natuur vol emoties en lessen. De wilde ruimtes, soms smetteloos, gaven ze een mysterieuze, zelfs fascinerende sfeer. De ontmoeting met de hond herinnerde hen eraan dat contact met het dier gunstig voor ons is. Ze vertellen over een leuk uitje, een bron van gelach, waarbij de fysieke inspanning, gedeeld door het ‘mens-hond’-paar, een bron van plezier wordt.
Je zult het begrepen hebben: het magische ingrediënt om onder de sneeuwvlokken de berg af te reizen is een viervoetige metgezel, de huskyhond. Het maakt het lopen gemakkelijker en voegt aan de activiteit de magische medeplichtigheid tussen mens en dier toe, maar ook een vleugje authenticiteit omdat sneeuw voor hem is, wat water voor vissen is. Volledig op zijn gemak zal hij de drijvende kracht zijn om vooruit te komen, zowel fysiek als moreel.
Cani-sneeuwschoenwandelen is niet alleen een leuke manier van wandelen. Het is vooral een ontmoeting en een moment van delen. De band die tijdens een uitje met de huskyhond wordt gesmeed, zal deze herinnering uniek maken in de herinneringen.
Zelfs zonder enige bijzondere affiniteit met honden raken we verstrikt in het spel, geamuseerd door hun openhartigheid. Het is gemakkelijk om de verschillende hondenpersoonlijkheden voor ons te raden. Ze zijn “te schattig”, gek, angstig, overenthousiast of nieuwsgierig, net als kinderen. Voeg daar nog een prachtige omgeving aan toe, aan de rand van een met sneeuw bedekt bos, dat al een beetje indrukwekkend is... Je zult tussen gigantische sparrenbomen moeten glippen terwijl je een energiek dier leidt, dat zich op zijn gemak voelt in deze omgeving.
“De keuze van zijn sidekick zal essentieel zijn!”
En nu we het erover hebben, is dit het moment voor de presentaties, die waarin we aandachtig naar Barbara luisteren, musher, om de medeplichtigheid te identificeren die zal beginnen met de presentatie van het karakter van elke snuit. Het is immers vrij eenvoudig om je partner te herkennen. Door de beweging van de oren, zoals Icagou wanneer hij zijn naam hoort. Hij lijkt op de uitkijk te staan, rustig zittend maar klaar om te vechten, zijn snuit in de lucht en probeert elkaar op zijn eigen manier te leren kennen.
Iedereen is vastgemaakt aan zijn hond, sneeuwschoenen aan de voeten, laten we gaan! Iedereen gaat met de hoed in de wind op pad en beleeft het avontuur op zijn eigen manier. De ritmes komen overeen en de aanwijzingen die aan de stem worden gegeven, worden gevolgd (of niet…) al slingerend onder de beschutting van een dak van takken.
“Onder de sterren, door de takken van de bomen, dwaal ik met een licht hart”
In het bos van Oz-en-Oisans probeerde Sabrina het nachtelijke avontuur. Met Joy merkte ze dat ze zich op dat moment verwonderde: "onder de sterren, door de takken van de bomen, dwaal ik met een licht hart". Dan verschijnen er in de duisternis van het bos een paar lichtjes... Het doel van de wandeling is nabij en de magie is nog niet uitgewerkt.
Rond een kampvuur wachtte een klein aperitief op de honden, met water en sardientjes, en op de wandelaars, met glühwein*.
Voor Antoine en zijn dochter Lili vond de ervaring plaats op een ochtend, door het bos van Villard-Reculas, gehuld in mist en bedekt met poedersneeuw. “Het was echt heel mooi!”
Met de gedempte geluiden gaf het een mysterieuze sfeer. We hadden de indruk dat we onder elkaar waren, tussen de hoge bomen, in contact met een rauwere natuur.”
Lili, een groot hondenliefhebber, sleepte haar vader mee, die verwikkeld raakte in het spel. Na 2 uur had iedereen “hun” hond geadopteerd en achter gelaten.
Het valt niet te ontkennen: de hond staat centraal in de activiteit, net als die van de wandelaars. Wat een genot om los te laten en de rollen om te draaien. Een XXL-terugkeer naar de natuur!
Uiteindelijk is de emotie er. Zonder twijfel vullen mens en dier elkaar aan. De eerste doordrenkt zichzelf met het enthousiasme van de hond om zijn speelse ziel te vinden. En het dier vindt het heerlijk om zijn favoriete bezigheid, in een roedel, met de genegenheid van de mens uit te oefenen. Een complementair paar, een uitwisseling van goede praktijken. En het is een beetje emotioneel dat we afscheid nemen zodra we onze sneeuwschoenen uittrekken... Zeker, de geur van natte hond zal in de toekomst niet meer dezelfde betekenis hebben.
* Alcoholmisbruik is gevaarlijk voor uw gezondheid.
Thema's
