De top van La Muzelle ligt op een hoogte van 3 m en kijkt trouw uit over de Écrins.
De piramidevorm is versierd met een rotsachtig oog. Hij is al van veraf zichtbaar en vormt een belangrijk herkenningspunt. Om er te komen is het hoogteverschil aanzienlijk. Een goede fysieke conditie is vereist, maar de beloning is het waard.
Een open boek van geologie
De rots van Muzelle domineert drie valleien. Als u er dichterbij komt, ervaart u in één oogopslag alles wat er in de bergen te vinden is: een bos vol overblijfselen, watervallen langs gletsjerstromen, veenmoerassen, bergpassen, leisteengroeven, alles geanimeerd door een ontelbare fauna en flora. Elke stap is een ontdekking.
Een landelijke omgeving
De beklimming van de Muzelle is een tocht met een minerale sfeer op de laatste kilometers. In een groene omgeving ligt een gletsjervlakte met smaragdgroen water: het Muzellemeer. Het landschap op 2 m hoogte is adembenemend en de honderden grazende schapen dompelen ons onder in het hart van de natuur. Hier ontkoppelen we en bewonderen we simpelweg de majestueuze schoonheid van de Écrins.
Op het GR® 54 pad
La Muzelle ligt aan één van de drie langeafstandswandelroutes in de Franse Alpen. Het is de wildste route, maar ook ontegenzeggelijk de moeilijkste: 184 km om af te leggen en 12 hoogtemeters te overwinnen in 800 passen. De tocht door Oisans en Écrins is gebaseerd op een droom van Roger Canac, een berggids uit Mizoën. In de jaren 14, toen de Tour du Mont Blanc al werd gereden, zei hij tegen zichzelf: “Waarom niet de Tour des Écrins? ". Samen met een paar vrienden stippelen ze vervolgens een route uit. In 60 werd de route officieel goedgekeurd onder de naam GR® 54. Zestig jaar later is dit pad, dat door duizenden wandelaars wordt gebruikt, legendarisch geworden.
Een veenmoeras om te behouden
Onderweg zijn de restanten van een oud meer te zien, ontstaan door het terugtrekken van de gletsjers. In de loop van de tijd is dit moeras overwoekerd door planten, waardoor er een groot veenmoeras is ontstaan. Vroeger gebruikten herders het veen (verteerd organisch materiaal) als brandstof. Tegenwoordig is de winning ervan verboden om dit wetland, dat een verbazingwekkende biodiversiteit kent, te beschermen. Deze plek, die centraal staat in grote ecologische vraagstukken, wordt ook beschermd door specifieke overheidsmaatregelen.
Het toevluchtsoord Muzelle
In 1875 diende alleen een berghut als schuilplaats voor de bergbeklimmers. Bivakkeren was nog steeds de norm. Het was in 1967, in een rotsachtige cirque, dat de gemeente Venosc bouwde de schuilplaats aan de oever van het meer. Te voet en op de ruggen van mannen vervoerden veel inwoners het materiaal vanuit de Vénéon-vallei naar een hoogte van 2 meter. Dit bewaakte toevluchtsoord is nog steeds geopend en verwelkomt alle reizigers die er op zonnige dagen langskomen.
Plan vooruit om er optimaal van te profiteren
Si votre doelwit is de om de opstijging te bereiken naar de schuilplaats om te genieten van heerlijke maaltijden of bien Als u een picknick wilt meenemen om aan het water van te genieten, vergeet dan niet te reserveren! Inderdaad, de oprichtingent heeft'Roem beperkte voorraad en afgestemd op de capaciteitl. ANeem dus contact op met de bewakers!
Locatie
Zie ook
Thema's
